مقوله‌ی آموزش در کشورهای ما نه تنها یک مقوله‌ی مهم و حساس است، بلکه در حال حاضر تبدیل به یکی از مقوله‌های مرتبط با امنیت ملی شده است.

امروزه موضوع آموزش، از حیث اهمیت توجه به آینده‌ی امت اسلامی، به قضیه‌ی مرگ و زندگی تبدیل شده است، اما متأسفانه در حال حاضر، بیشتر داده‌ها و شاخص‌های مرتبط با قضایای آموزشی، وحشتناک و نگران‌کننده است.

باید اذعان کرد که راهکارهای مقطعی و موقتی که امروزه از آن برای حل مشکل آموزش، استفاده می‌شود، منتج به نتایج مطلوبی نخواهد شد.

ما برای رساندن آموزش به جایگاه مطلوب، نیاز به تحول و نهضتی در فکر و اندیشه داریم.

این دلشوره و دلواپسی شدیدی که بنده نسبت به قضیه‌ی آموزش دارم از این اعتقاد نشأت می‌گیرد که «نهضت و تحول امت، به فکر و اندیشه، وابسته است».

البته این موضوع را خوب مد نظر داشته باشیم که دو وسیله از مهم‌ترین وسایل انتشار فکر و اندیشه، رسانه و آموزش است.

به موضوع (وضعیت آموزش در جهان عرب) خوب فکر کردم، به این نتیجه رسیدم که بسیاری از مردم عادی در برابر این موضوع مهم و حیاتی چنان سکوت کرده‌اند که گویی آموزش در کشورهای ما به نقطه‌ی اوجِ ترقی و پیشرفت خود رسیده است.

 وقتی در این ارتباط با مسئولین صحبت می‌کنی، برآشفته می‌شوند و عکس‌العمل‌های نامناسبی از خود بروز می‌دهند یا وقتی با آن‌ها از ضرورتِ تغییر و تحول در آموزش صحبت می‌کنی، فکر می‌کنند از گذشته سخن می‌گویی.

جالب است که اولین کسانی که به این سخنان واکنش نشان می‌دهند، همان افراد مسئول در بخش آموزش هستند. آن‌ها بلافاصله می‌گویند این موضوع صحت ندارد و ما در آموزش تغییر و تحول ایجاد کرده‌ایم.

مسئولین عزیز آموزشی! مطمئن باشید وقتی ما از وضعیت آموزش انتقاد می‌کنیم به قصد انتقام‌جویی یا مچ‌گیری انتقاد نمی‌کنیم بلکه انتقاد ما از این جهت است که ما هم خود را جزیی از این امت و این تمدن می‌دانیم و دغدغه‌ی پیشرفت و احیای دوباره‌ی آن را داریم.

باید بدانیم که برای نهضت و خیزش دوباره‌ی امت اسلامی چاره‌ای جز ایجاد تغییر و تحول در مقوله‌ی آموزش نداریم.

آمارهای مرتبط با آموزش:

بنا بر آمارها، در حال حاضر ۶۰ درصد از ساکنان جهان عرب، زیر سن ۳۰ سال هستند و این بدان معناست که ما نیاز به ایجاد ۱۰۰ میلیون فرصت شغلی در ظرف مدت ۱۰ الی ۱۵ سال آینده داریم، بنابراین، موضوع، کاملاً مهم و حساس است.

هم‌چنین با توجه به آمارها، در کشورهای به نسبت توسعه‌یافته، نسبت ثبت‌نام دانش‌آموزان در مرحله‌ی ابتدایی ۷۹ درصد است، اما همین نسبت در جهان عرب به ۳۶ درصد می‌رسد. به نظرتان این آمارها نشان از وجود یک مشکل و بحران ندارد؟

میزان بیکاری در بین فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها در جهان عرب تا سال ۲۰۳۰ به بیش از ۵۰ درصد خواهد رسید. البته این ادعای من نیست بلکه گزارش بانک جهانی است.

امروزه بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها بعد از اتمام تحصیل، شغلی پیدا نمی‌کنند و بر اساس همین گزارش تا سال ۲۰۳۰، ۵۰ درصد از فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها شغلی پیدا نخواهند کرد.

چه فاجعه‌ای در شرف وقوع است؟ چه ارتباطی بین برنامه‌های آموزشی و بازتاب  همین سیستم‌های آموزشی با ایجاد توسعه و تحول در صنعت و تولید وجود دارد؟

 امروزه می‌بینیم در بسیاری از کشورها، هر کدام از این بخش‌ها کاملاً جدا از هم کار می‌کنند و هیچ‌گونه هماهنگی بین آن‌ها وجود ندارد. به همین دلیل است که باید اذعان کرد آموزش به یک مشکل اساسی و بغرنج در امت اسلامی تبدیل شده است.

ممکن است بسیاری بگویند که چرا شما به عنوان یک شخصیت دینی و مذهبی از موضوع آموزش صحبت می‌کنید، در حالی که این موضوع ارتباطی با دین ندارد و یک موضوع تخصصی است؟

در جواب می گویم وقتی اولین کلمه‌ی نازل‌شده در قرآن ما، کلمه‌ی (اقرأ) است، چگونه این موضوع با دین ارتباطی ندارد؟

ما معتقدیم، آموزش، اساس و زیربنای دین است. رسول الله (صلی الله علیه و سلم)، بهای آزادی (اُسرای بدر) را آموزشِ خواندن به فرزندان مسلمانان تعیین کرد. آموزش، یکی از مبانی و فلسفه‌های اساسی اسلام است. بدون آموزش پیشرفته و مترّقی، نه نهضتی صورت می‌گیرد و نه دینی به جا می‌ماند.

از آمار پژوهش‌ها و تحقیقات علمی در کشورهای ما که هر چه دل تنگت می‌خواهد بگو…..

 کشور کره به تنهایی، در طول ۲۰ سال توانسته ۶۳۸۰ اختراع ثبت کند این در حالی است که در همین مدت، تعداد اختراعات بین المللی ثبت شده در جهان عرب فقط ۱۷۰ مورد بوده است.

باید اعتراف کرد که امروزه آموزش، نه تنها به نسبت امت اسلامی که به نسبت خانواده‌ها نیز به یک فاجعه تبدیل شده است.

به عنوان مثال در کشور مصر سالانه یک و نیم میلیارد پوند هزینه‌ی کلاس‌های آموزش خصوصی ?